Compulsive talking
First, the 'official' description in
en.wikipedia.org Then, next, follow some insights from various sources. --
Insecurity also may lead the compulsive talker to demand the uninterrupted attention of another coupled with fears about his/her competency as an equal conversant.
The listeners to an excessive talker often find themselves wondering about their contribution to the relationship. Since healthy sharing of ideas, opinions and experiences usually requires mutuality, encountering a one-sided monologue feels excluding and distressing.
Also, to establish a mutually rewarding verbal exchange, most people need to experience “Emotional Contagion,” which is defined by Elaine Hatfield, as: “The tendency to automatically mimic and synchronize expressions, vocalizations, postures, and movements with those of another person’s and, consequently, to converge emotionally.” The incessant talker does not require this mutuality and thus leaves the listener pondering about his/her part in this dyad.
The compulsive talker dominates the conversation seeking the listener’s agreement to feel validated. Repeatedly, the speaker may ask, “Do you know what I mean?” A “Yes” suffices since a full sentence is not welcomed and will be interrupted.
It is no wonder that many people avoid an excessive talker. They do not understand the nature of this one-sided relationship, and may feel used, unimportant, unequal and deprived of a mutually rewarding sharing.
In the presence of an incessant talker, Understand that the talker does not intend to offend or exclude you. He/she seeks your agreement and approval.Assume that in the absence of the talker’s early educational, vocational or habit challenges, anxiety or insecurity are the likely causes of his/her compulsive talking.Abstain from negotiating an equitable exchange. You may claim your turn for a short while only.If this relationship has benefits to you, accept its limitations and be a compassionate friend.
bron: how to deal with a compulsive talker at:
relationshipmatters.com --
You must have encountered individuals who speak more than others do.
But then there are those who speak excessively more than others. You instantly notice that their talking is not normal.
Few characteristics 1. The volume, speed and duration of their talk is always on the higher side.
2. Listener is perplexed, because he feels excluded and insignificant in the conversation. Its more of a one-sided monologue.
3. The talker frames the questions and answers them.
4. The talker might exhibit sudden mood swings while talking.
5. The talker might show excess fidgetiness and hyperactivity.
Why does this happen?
There are 4 main reasons for excessive talking -
1. Anxiety or mental restlessness is the most common cause. The individual is anxious to maintain contact and maintain a certain "ego level" in the conversation.
He/she becomes uncomfortable with pauses.
2. Insecurity also may lead the compulsive talker to demand the uninterrupted attention of another. Hence he/she keeps talking and judging the others level of attention.
3. ADHD - Attention deficit Hyperactivity disorder in adults leads to extreme talking.
4. Bipolar Disorder - both poles of bipolar disorder can manifest as
bron:
themindpath.blogspot.nl Mind Mantra
--
For example: My wife (62) is a compulsive talker and worrier. She is constantly trying to FIX everything for everybody. She stays up late and gets up early. She is driving me crazy! What can I do to help her to calm down and be quiet?
bron:
medhelp.org --
De zes dodelijke symptomen die de grondslag leggen voor emotionele chantage: 1. De eis. Jim wil iets van Helen. Ze brengen zo veel tijd door samen dat ze beter kunnen gaan samenwonen. Laten we het officieel maken, want hij woont toch al bijna hier vindt Jim. Jim zijn spullen liggen voor de helft al bij Helen een simpele verhuizing vindt hij. Soms brengen chanteurs niet zo duidelijk onder woorden wat ze willen, zoals Jim in dit geval, maar moeten we er zelf achter komen. Jim zou zich kunnen beperken tot toespelingen, door bijvoorbeeld te gaan mokken op de bruiloft van een kennis en zeggen: "Ik wou dat we dichter bij elkaar waren, ik voel me soms zo eenzaam" Pas dan zou hij kunnen zeggen dat hij wil samenwonen. Op het eerste gezicht lijkt het een positieve vraag van Jim en zeker geen eis. Maar het wordt snel duidelijk dat hij het zich vast in zijn hoofd heeft gezet en er niet eerlijk over wil praten.
2. Verzet. Helen heeft moete met het idee van samenwonen en is nog niet toe aan zo'n grote stap. Ze is dol op Jim maar wil liever dat hij zijn eigen flat aan houdt. Als helen minder rechtstreeks was, zou ze zich ook op een andere manier kunnen verzetten. Bijvoorbeeld door zich terug te trekken, minder aardig te doen, of hem te zeggen dat ze het appartement wil opknappen en dat hij daarom zijn spullen moet weghalen. Maar hoe ze haar verzet ook duidelijk maakt het antwoord is nee.
3. Druk. Als jim ziet dat helen niet reageert zoals hij wil, doet hij geen moeite om zich in haar gevoel te verplaatsen, maar probeert hij haar op andere gedachten te brengen. Eerst doet hij alsof hij er redelijk over wil praten, maar de eenzijdige discussie mondt uit in een preek van zijn kant. Helens verzet is voor hem aanleiding om al haar tekortkomingen op te sommen terwijl hij zijn eigen wensen en verlangens heel redelijk voorstelt. "Ik wil alleen maar het beste voor ons allebei. Als twee mensen van elkaar houden moeten ze hun leven delen. Waarom wil je dat niet? Als je niet zo egocentrisch was zou je meer kunnen openstellen voor het leven" Dan gooit hij zijn charme in de strijd. "Houd je niet genoeg van me om me altijd in de buurt te hebben?" Een andere chanteur zou de druk misschien opvoeren door te beweren dat ze dichter tot elkaar zouden komen als ze gingen samenwonen. In elk geval wordt er druk uitgeoefend, in welke vorm dan ook, bijvoorbeeld doordat Jim aan Helen laat merken hoeveel pijn haar verzet hem doet.
4. Dreigementen. Als Jim merkt dat helen haar verzet niet zo gemakkelijk opgeeft begint hij te dreigen. Chanteurs dreigen dat ze ons pijn of verdriet zullen doen. Ze spelen zelf het slachtoffer, ze doen beloften of zeggen hoeveel ze van ons houden zolang wij maar gehoorzamen. Jim valt terug op verhulde dreigementen: "Als je die stap niet kunt nemen terwijl wij zoveel voor elkaar betekenden, dan wordt het misschien tijd dat we weer andere mensen gaan zien" Hij dreigt niet rechtstreeks dat hij een eind aan de relatie wil maken, maar de insinuatie is duidelijk genoeg.
5. Toegeeflijkheid. Helen wil Jim niet kwijt, daarom maakt ze zichzelf wijs dat ze hem misschien toch zijn zin moet geven, ook al wil ze dat eigenlijk niet. Zij en Jim praten oppervlakkig over haar bezwaren, maar Jim doet niets om die weg te nemen. Een paar maanden later geeft Helen haar verzet op en trekt jim bij haar in.
6. Herhaling. Na Jim zijn overwinning komt er een rustige periode. Nu Helen heeft toegegeven oefent Jim geen druk meer uit en lijkt de relatie zich te stabiliseren. Helen nog steeds niet tevreden over de afloop, maar ze is blij dat de druk verdwenen is en ze Jim's liefde en waardering heeft. Jim heeft gemerkt dat hij zijn zin kan krijgen door Helen onder druk te zetten en haar een schuldgevoel op te dringen. En Helen weet dat ze die druk kan ontsnappen door zo snel mogelijk toe te geven. Zo is de basis gelegd voor een patroon van eisen, druk en capitulatie
Bron:
psychologische-manipulatie.nl --
De sociale aspecten van de communicatie vormen het grootste probleem voor personen met autisme: het sociale gebruik van taal, de regels van conversatie, het wanneer, hoe en waarom van communicatie. Dit uit zich onder meer in:
Het niet soepel aanpassen van het taalgebruik aan de context of de persoon, bijvoorbeeld té volwassen taal hanteren tegen een baby, of de directeur van de school op dezelfde manier aanspreken als een goede vriend.
Voortdurend praten, een monoloog houden waar geen speld is tussen te krijgen.
Voortdurend en enkel over de eigen interesses praten, niet kunnen deelnemen aan een gespreksthema dat buiten de eigen interessesfeer ligt, voortdurend over hetzelfde thema praten, moeilijk kunnen veranderen van gespreksonderwerp.
Moeilijk kunnen volgen van en inpikken op een groepsgesprek.
Snel afgeleid zijn door onbelangrijke omgevingsprikkels, zodat gericht luisteren zeer moeilijk is.
Moeilijk kunnen inschatten welke de gevoeligheden zijn van de luisteraar en daardoor onbedoeld, ongepaste, botte of onbeleefde opmerkingen maken.
In een gesprek zaken vermelden die de luisteraar al weet, maar tegelijkertijd niet die informatie geven die de luisteraar nodig heeft om de boodschap te begrijpen.
Zich verliezen in onbelangrijke details, zodat ze snel langdradig overkomen.
Bron:
ab-autisme.nl --
Posted by saxetgnivael
at 5:39 PM EDT
Updated: Friday, 20 April 2018 5:42 PM EDT
smelly
crushed out
not sure
surprised
accident prone
